We zijn nu bijna halverwege ons Malta avontuur. En ook de afgelopen dagen hebben we weer het één en ander gedaan en beleefd.
Afgelopen donderdag had Dennis een dagje vrij. Hij is die ochtend alleen op pad geweest. Zo kon hij makkelijker ergens naartoe waar het voor de kinderen niet zo leuk is. En het was ook wel makkelijker zo zonder kinderen en kinderwagen in-en-uit de bussen. De tocht ging vandaag naar Vittoriosa (of Birgu zoals de Maltezers het zelf nog steeds noemen). Hier staat één van de oudste forten van de Knights of St. John en nog een Auberge, de verblijfplaats van de ridders destijds. Deze waren op land ingedeeld, deze was van de Engelsen. Er zit nu een bibliotheek in gevestigd. Deze was open dus Dennis kon ook even binnen kijken en over dezelfde inmiddels volledig uitgesleten trappen lopen als waar al die eeuwen de Maltese ridders hebben gelopen. Later in Valletta is Dennis nog naar een tentoonstelling geweest over The Great Siege uit 1565. Dit was heel mooi gemaakt, maar wel wat te heftig voor de kinderen. Dus dan maar even alleen. Letterlijk want er was geen enkele andere bezoeker! Je kreeg een koptelefoon mee waar in je eigen taal tekst en uitleg wordt gegeven. Er mocht dan wel Dutch in het schermpje staan, het klonk toch meer als een Maltees die een Vlaams accent probeerde na te doen.
Afgelopen vrijdag was een hele drukke dag voor ons. s Ochtends zijn we naar een open dag geweest van een school. Het is een privé school voor kinderen van 2 t/m 5 jaar. Het is heel kleinschalig en het zag er allemaal erg leuk uit. Er wordt daar in het Engels gepraat met de kinderen. Zenne en Lucan vonden het ook erg leuk daar. We hebben even met de directrice gepraat over de mogelijkheden om Zenne en Lucan daar een paar weken naar toe te laten gaan. Ze stond er gelukkig open voor om ze voor die korte tijd op school te laten komen. Helaas is de school wel te ver lopen, dat hebben we die ochtend wel gemerkt. Er is wel vervoer naar die school toe via busjes, maar we wonen net buiten de route. De directrice had meteen geïnformeerd maar helaas, de chauffeurs willen niet omrijden. Gelukkig kunnen we ook met de gewone bus daar komen. We moeten dan wel iets verder van huis opstappen maar we kunnen dan wel bijna bij die school voor de deur weer uitstappen. Als het niet te duur is (tja, privéscholen kosten geld) dan kunnen ze over 2 weken terecht, het is nu paasvakantie op Malta. Nadat we weer helemaal terug gelopen waren moest Dennis tussendoor even werken. Niet te lang, want s middags hadden we een afspraak om op visite te gaan! De zus van een vriendin van een vriendin van Esther (red: hallo, zijn we daar nog?) woont op Malta en is pas bevallen van haar 2e dochter, Claudia (Pauline heeft bij die bevalling geholpen!). Voor Zenne en Lucan was dat ook leuk, de oudste dochter Julia is 3 jaar dus daar konden ze leuk mee spelen. Praten ging ook makkelijk want Julia spreekt ook Nederlands. Toen we daar aankwamen stond net een K3 film op, dus ze waren meteen zoet! Toen we later weer naar huis gewandeld waren, waren we allemaal doodmoe
Zaterdag hadden Esther en Pauline weer een dagdienst. Esther is die dag begonnen op de verloskamers. Dennis en de kinderen hebben die dag eigenlijk niks bijzonders gedaan. Nog even bijkomen van de drukke dag ervoor.
Zondag gingen Esther en Pauline de nachtdienst in. Dat betekende dat Dennis en de kinderen weer even de hort op moesten. Dat viel niet mee, want Lucan wilde bij Esther blijven. Dennis wilde naar de McDonalds voor ijsjes, koffie en Skype, maar zelfs het vooruitzicht van een ijsje kon Lucan niet verleiden om mee te gaan. Esther had de deur maar dichtgedaan (ze moest tenslotte gaan voorslapen) en Dennis heeft meer dan 2x zo lang over de wandeling gedaan als normaal. Lucan moest echt meegesleurd worden. Maar toen de Mac in zicht was en daarmee het vooruitzicht op een ijsje verdween de drama als sneeuw voor de zon. De kinderen konden in de Mac ook lekker TV kijken op een groot scherm en Dennis kon even rustig Skypen met opa Peter en met Sander & Kristel.
Vanochtend moest Dennis de kinderen weer even op pad meenemen zodat Esther en Pauline uit konden slapen na de nachtdienst. Het was al erg mooi weer dus de kinderen werden goed ingesmeerd. Met de bus naar Valletta gegaan en daar verse broodjes, koffie en sinaasappelsap gehaald. Op het grote plein met de leuke fontein hebben we heerlijk in de zon gebruncht. Af en toe wordt op dat plein klassieke muziek afgespeeld waarop de fontein een dans uitvoert. Zenne en Lucan dansten vrolijk mee op de walsmuziek, tot groot vermaak ook van de rest van de mensen die op het plein zaten*. We zijn ook nog even met de boot op-en-neer naar Sliema gevaren en hebben daar nog even heerlijk in de zon over de boulevard langs de Middellandse Zee geflaneerd (red: zijn jullie al jaloers?).
*De Maltezers zijn sowieso vaak onder de indruk van die 3 blonde guppies. Vooral de ouderen vinden die blonde koppies blijkbaar erg bijzonder, de God bless yous en Theyre beautifuls zijn niet meer op 2 paar handen te tellen. De ouderen leggen ook altijd even een hand boven op de hoofden van Zenne en Lucan. Misschien een bepaald bijgeloof? Dat moeten we maar eens opzoeken of navragen, want vandaag gebeurde dat extra vaak. En Lucan weet met zijn Thank you ook altijd een glimlach op de gezichten van de over het algemeen erg norse buschauffeurs te toveren.
