dEnEnEst

Vandaag zijn we met z’n allen op een echt ‘piratenschip’ geweest. Dennis had vanochtend op de website van de Times of Malta een artikel gezien dat gisteren een replica van een 17^e eeuws Spaans galjoen in de Grand Harbour was aangekomen. Deze lag aangemeerd bij de Valletta Waterfront en vandaag was het schip opengesteld voor het publiek! Dat lieten we ons geen 2 keer zeggen dus dat stond meteen op de planning om ’s middags naar toe te gaan. Dennis moest ’s ochtends eerst nog werken. Omdat het meubilair zo beroerd zit begint hij last van een brandende pijn onder zijn linkerschouderblad te krijgen. Lang achter elkaar zitten werken wordt dus lastig. Het pakketje van opa Peter en oma Lia moest toch nog opgehaald worden (bedankt voor de leuke spulletjes!) dus ging Dennis halverwege de ochtend op pad. De laptop ging mee, want Dennis wilde proberen of het werken bij de McDonalds beter zou gaan. Het zitten ging inderdaad beter, maar het werken niet zo. Het was er vreselijk druk! Na een klein uurtje kwamen Esther en de kinderen ook en hebben we een ijsje gegeten. Daarna zijn we naar een kapper gelopen, voor Lucan. Hij wil zelf naar de kapper, hij houdt nu constant zijn haar omhoog om goed te kunnen kijken. Esther had een tijdje terug een kapper gezien die kinderen knipt voor 3 euro. Maar deze was nu dicht (siësta). We waren nu vlakbij Ilanit dus zijn we daar nog even op bezoek geweest. Julia was bij haar opa en oma, maar Zenne, Lucan en Merle hebben toch nog lekker kunnen spelen daar. Na Merle’s slaapje zijn we dan naar het galjoen gegaan. Dat was erg leuk. Het lag tussen twee enorme cruise-schepen in, daardoor leek het galjoen piepklein. En Valletta leek ook ineens een stuk minder hoog. De cruise-schepen waren net zo hoog als de versterkte muren van Valletta en die zijn toch best hoog! We mochten op het galjoen en via een met touwen afgebakende route kon je het hele schip op en door om alles goed te kunnen bekijken. Er waren zelfs echte kanonnen aanwezig op het schip! (En ook heel 17^e eeuws verantwoorde inbouwspotjes en rookmelders…)
Toen we van het schip af kwamen was het etenstijd. En ‘heel toevallig’ zitten er bij de Valletta Waterfront allemaal restaurantjes. We zijn naar het Hardrock Café geweest en hebben daar heerlijk gegeten. Echt op z’n Amerikaans burgers met friet. Maar dan wel véél beter en lekkerder dan bij de McDonalds en aanverwanten! Na het eten moesten we weer een bus naar huis zien te vinden. Gelukkig konden we nog nèt een bus pakken die vlakbij huis stopt. Van de bushalte naar huis toe lag er opeens een grote lat schuin over de stoep. Dennis schoof de lat maar even opzij want je zag ‘m nauwelijks liggen. Je zou er dus flink over kunnen struikelen. Maar na 1 stap verder gezet te hebben bleek dat die lat daar met een reden zo schuin lag. De stoep was daar net gerepareerd met een laagje beton. Dus nu staat Dennis’ voetafdruk vereeuwigd in de Olaf Gollcher Street! Daar gaan we morgen nog wel even een foto van maken!