dEnEnEst

Afgelopen zondag zijn we naar de In Guardia in Valletta geweest. Het speelt zich af in Fort St. Elmo, op de punt van Valletta. Eens per week speelt men in vol ornaat 16e eeuwse militaire oefeningen na. Lucan vond het erg interessant, al vond hij het laden van de 2 kleine mortieren al een beetje spannend. Toen ze ook nog eens gingen schieten met echte musketten vond hij het welletjes en dook weg achter de stoel van Esther. Zenne en Merle bleven moedig zitten. Als laatste rolden ze een groot kanon op de binnenplaats en ook deze werd afgevuurd. Lucan zat inmiddels bij Esther op schoot en durfde met 1 oog te kijken.

Woensdag zou het de laatste schooldag voor Zenne & Lucan zijn. Dennis en Esther stonden om 12.00 uur allebei aan de school om ze op te halen (met Merle), verrassing! Alleen toen had de directrice ook nog een verrassing! Omdat ze vergeten was dat het hun laatste dag was, nodigde ze Z&L uit om de volgende dag (en eigenlijk ook vrijdag) nog te komen zodat ze een fatsoenlijk afscheidsfeestje konden krijgen. Donderdag vonden we prima, vandaag (vrijdag) hadden we al wat gepland dus dat kon niet.
Op donderdag hadden ze in de klas chips en koekjes gegeten en Zenne vond dat het állerleukste aan de Maltese school! (Oh ja en het ‘buiten’spelen~buiten is een overdekte binnentuin). Lucan bleef school (en de kinderen en de juf) tot op de laatste dag STOM vinden.
Dat belooft wat voor in Nederland.

Woensdagmiddag zijn we gaan sjoppen in het nieuwste winkelcentrum van Malta: ‘The Point‘. We vinden het altijd leuk om in ieder geval voor de kinderen kleding van een vakantieadres mee te nemen dus dat was ons doel. Niet alleen de kinderen maar ook Dennis en Esther hebben nieuwe dingen gekocht. In het winkelcentrum heb je een café met de lekkerste koffie van Malta (Café Cuba; dat had Dennis al een keer ontdekt) dus hier hebben we gezeten. Uiteraard zijn we met de boot van Sliema naar Valletta terug gegaan.

Donderdagmiddag zijn we naar Valletta gegaan. Ons doel was om naar de St. Johns Co-Cathedral en naar het Grandmasters Palace te gaan. Bij binnenkomst in de Kathedraal zie je meteen een groot doodshoofd op de vloer. De hele Kathedraal is overweldigend versierd en de vloer is 1 groot mozaïek van grafstenen. Lucan vond het na 10 minuten wel mooi geweest in dit oord vol grafstenen en doodshoofden. Esther is alvast met de kinderen naar buiten, naar de kerktuin gegaan zodat Dennis nog even rustig kon kijken. Alleen liep Lucan vrolijk door de draaideur de straat op. Toen hij erachter kwam dat hij NIET terug kon, raakte hij in paniek. Dennis kon dit in de Kathedraal horen en kwam ook maar naar buiten. Om van de schrik te bekomen zijn we maar op een terrasje gaan zitten.
Lucan wilde ook niet meer naar binnen bij het Grandmasters Palace en ook Zenne wilde naar huis. We besloten dat Esther dan alvast met de kinderen naar huis zou gaan en Dennis zou alleen naar het Grootmeesters Paleis gaan. Maar, helaas, bij de kassa stond al aangegeven dat de State Rooms gesloten waren dus dan bleef alleen de Palace Armoury over. Toen Dennis een kaartje wilde kopen, zei de cassière dat de boel na een kwartier dicht zou gaan omdat het parlement een zitting hield. Dennis besloot toen maar dezelfde bus te pakken als Esther en de kinderen.

Vrijdag (vandaag dus), hebben we het meest foute toeristische uitje gedaan tot nu toe! Al helemaal in het begin vroegen de kinderen steeds of we een keer met de ‘open’ bus gingen. Dit zijn Engelse dubbeldekkers waarvan de bovenverdieping geen dak heeft. Ze rijden het hele eiland rond langs alle toeristische attracties en bezienswaardigheden. We hadden de kinderen beloofd dat als Esther helemaal klaar zou zijn met de stage, we een keer met de rode (die rijdt langs de zuidkant van Malta) bus zouden gaan.
De hele rit duurde bijna 3 uur en het is het principe van “hop on, hop off” dus bij een bezienswaardigheid kun je eruit om een uur later de volgende bus verder te nemen. De eerste stop die we maakten was bij Tarxien Temples, alleen die hebben we niet gezien. We hadden een uur maar we waren al een half uur kwijt om de tempels te vinden. De kinderen moesten naar de wc, Merle was in slaap gevallen in de buggy en toen kwamen we een grote speeltuin tegen. De keuze om daar even te blijven was snel gemaakt. De volgende stop die we wilden maken (Marsaxlokk) hebben we ook overgeslagen, we zaten net weer lekker bovenin de bus. Bij de volgende tempels (Hagar Qim) gingen we het weer proberen. Nu werden we recht voor de deur afgezet dus het was niet te missen. Bij betalen zag Esther dat je pas vanaf 6 moest betalen dus was Zenne even 5. Alleen hoorde Zenne dat en die zei: “Maar ik ben SIX”, wat de cassière natuurlijk hoorde maar gelukkig toch ook niet. Lastig dat kinderen zo snel Engels oppikken…. Esther kan zich zo’n voorval nog herinneren van toen ze zelf klein was. Bij deze tempels was een klein (interactief) museumpje wat nog zo nieuw was dat de werklui nog bezig waren. De tempel die dichtbij was hebben we uitgebreid bekeken want groot was hij niet. De andere was iets te ver weg om nog naartoe te lopen. De tempel die we hebben bekeken is het oudste vrijstaande bouwwerk ter wereld!
Vanaf daar zijn we weer terug gegaan naar Sliema, daar konden we ein-de-lijk een bakje koffie nemen (en de kinderen een ijsje natuurlijk). We wilden al een tijdje voor alle kinderen een echt toeristisch Malta t-shirt hebben. Deze hebben we vandaag in Sliema gekocht. Vanuit daar weer met de boot naar Valletta (het begint bijna saai te worden) en met de ‘169’ naar huis.

Komend weekend doen we niet zoveel, de kinderen zijn aardig kachel na deze dagen.