De dokter heeft vrijdag de balletjes uit mijn keel gehaald omdat deze steeds te groot bleven. Papa, Zenne en Merle brachten mama en mij héél vroeg naar het ziekenhuis (7.00 uur). Op de kinderafdeling mocht ik in ‘de Vlindertuin’ mijn bed zoeken. Ook mocht ik meteen een pyama van het ziekenhuis aan en ging Suzanne (de verpleegkundige) uitleggen wat er ging gebeuren. Al snel gingen we met bed en al door de gangen van het ziekenhuis op weg naar de lift. De operatiekamers zijn op de 2e verdieping. Ik was als 2e aan de beurt omdat ik de één-na-jongste was. Voor mij was een jongetje dat 6 dagen jonger was. Om 8.30 uur was ik al weer op de afdeling terug. Ik heb heel even gespeeld maar kreeg toch wel veel pijn. Hangen bij mama was toen veel lekkerder. Ook heb ik veel geslapen. Het ijsje wilde ik niet en eigenlijk wilde ik ook niet drinken maar Suzanne zei dat ik moest blijven als ik niet zou drinken. Daarna ging ik wel beter drinken. Gelukkig mocht ik om 14.30 uur naar huis, papa en Merle kwamen ons halen.
Nu heb ik nog steeds best veel pijn. Ik krijg om de zoveel uur een vieze pil. Ik zie ook wel voordelen hoor, zo kreeg ik een mooie Playmobil straaljager, hoef ik een hele week niet naar school en mag ik vaak TV kijken.
Nog een klein nieuwtje over Zenne: haar 2e wiebeltand is er gisteren uit gegaan.
In de fotogalerij nog een serietje van toen Zenne, Merle en ik even oud waren…
Na het heerlijke feest-weekend (zaterdag het paarse feestje van papa en mama en zondag werd Daan 5 jaar) was het vanmorgen dan eindelijk zover: ik mocht op kamp!! Gisteren had ik samen met mama mijn tas al ingepakt en vanmorgen bracht papa mij naar school. Ik mocht bij mijn vriendje Daan in de auto zitten. Nadat we flink gezwaaid hadden én een extra rondje langs de school hadden gereden gingen we echt op kamp! Hoe het daar was laat ik een volgende keer weten.
Deze vrijdag, 17 september, word ik geopereerd. Mama en ik moeten ons om 7 uur ’s morgens melden in het ziekenhuis en dan gaat de dokter mijn keel- en neusamandelen eruit halen.
De foto’s van het feest zijn gemaakt door opa Peter, bedankt daarvoor!
De paarse cupcakes zijn gemaakt door Kate&Cake
Omdat ik steeds zo snurk en het net is of ik geen adem krijg ’s nachts moest ik maandag met mama naar de huisarts. Hij zei dat de speciale dokter in het ziekenhuis maar naar mij moest kijken dus mama maakte een afspraak. Vanmiddag mocht ik daar komen.
Ik moest steeds in een grote draaistoel zitten (erg leuk!) en eerst ging een mevrouw vragen stellen en kijken, daarna de ‘echte’ dokter. Hij had zelden zulke grote keelamandelen gezien. Hij vond het een wonder dat ik nog eet. Nu eet ik voornamelijk zachte dingen zoals banaan, kiwi, soep en frikandellen dus dat kan wel kloppen. Omdat ik toch wel veel last ervan heb (volgens papa en mama want ik klaag nooit) en het al zo lang aanhoudt en mijn amandelen zó groot zijn moeten ze er uit!
Dit gaat op 10 september gebeuren, dan moet ik me om 7 uur ’s morgens melden in het ziekenhuis. Mijn keel- en neusamandelen worden dan ‘weggeknipt’.
Na een weekje vol bezigheden is Lucan zaterdag 4 jaar geworden!!!
Hieperdepiep Hoera!
Maandag, woensdag en vrijdag is hij de ochtenden gaan wennen op de Toermalijn. Zijn commentaar op de vraag hoe het was:”Stom!”. Toch gaat hij makkelijk naar binnen in de klas en zegt de juf dat het goed gaat. Hij zit recht tegenover Zenne met zijn klas dus dat is makkelijk, de ene gaat links de deur in en de andere rechts.
Zaterdagmorgen was Lucan ook al heel vroeg wakker (normaal moeten we hem om 7.45 uur echt wakker maken), om 6.09 uur hoorden we hem al. Esther ging naar de gang en hij zei meteen:”Dan ga ik naar mijn kamer en dan moeten jullie naar mij komen en zingen!”, nou ja, dan komen we er maar uit want om hem op zijn verjaardag nog een uur te laten wachten… Merle was toch ook al wakker geworden. Na de cadeautjes en de croissants wilden we gaan zwemmen. Helaas, de zwembaden in de buurt waren gesloten voor vrij zwemmen. Dus zijn we maar naar de kinderboerderij gegaan, Lucan zijn 2e keuze.
’s Middags kwamen Aviva met Kiek, Lianne, Jip & Melle (en Tijn, Thijn, Merijn en alle papa’s en mama’s) op zijn verjaardag. Dat was heel leuk! Lucan kreeg een shirt, een vouwvliegtuigenboek, Playmobil, een bal en een waterpistool. Esther had met Lucan en Zenne een echte piratentaart gemaakt. Lucan heeft echt genoten.
Alle kids hebben heerlijk binnen en buiten gespeeld met frietjes en een ijsje toe. Cynthia liep toen nog met een dikke buik rond…
Zondag was het wéér feest. Nu kwamen Opa Peter, Oma Lia, Opa Ad, Oma Wies, Ome Joost, Tante Pauline, Milou, Simone, Kornel, Chantal, Thirza, Sander, Kristel, Miranda, Katelijn & Isaak op bezoek.
Lucan kreeg lekker veel Playmobil en is een hele tijd zoet geweest hiermee. Ook deze dag was Lucan verkleed als piraat, het was tenslotte een piratenfeestje.
Op maandagmorgen zijn we lekker gaan zwemmen in ‘het zwembad met de veel badjes’. Lucan vergiste zich een keer in een badje, dacht dat het het ondiepe bad was en sprong zo in het diepe. Esther sprong er snel achterna en ‘redde’ hem. Lucan had natuurlijk zwembandjes om dus heel veel kon er niet gebeuren maar hij was wel geschrokken. Net voordat we gingen zwemmen kregen we een berichtje: Tijn en Jip hebben een zusje: Pien!!
Vanaf dinsdag is ook Lucan iedere dag naar school gegaan, nu nog wel halve dagen maar vanaf volgende week de hele dag.
Omdat we zo veel foto’s hebben van deze week, hebben we deze op Picasa gezet:
Verjaardagsweek Lucan
Zoals we al eerder getypt hebben wilde Lucan naar de kapper. Vandaag was het dan eindelijk zover! Esther wilde vanmiddag gaan voorslapen want ze had een nachtdienst voor de boeg. Dus ging Dennis met de 3 kinderen op pad naar de kapper waar we eerder al een keer voor gesloten deur hadden gestaan. Maar nu was de kapper gelukkig open. Lucan wilde zijn haren kort en stekels van boven. De kapper vroeg nog: “Short? Or REAL short?” Dennis hield het maar op “just short” en dat was maar goed ook, want anders had Lucan nagenoeg hetzelfde kapsel als Dennis overgehouden… Het resultaat is écht kort, de laatste keer dat Lucan het zo had was toen hij 1½ was! Bij de foto’s kun je het eindresultaat zien. Esther moest wel vreselijk wennen aan Lucan’s nieuwe look. Het was een goedkope kapper, maar hij bleek zelfs nóg goedkoper te worden. Hij hoorde direct dat we Nederlanders waren (hij had ooit een Nederlandse vriendin en woonde tijdelijk in NL) en vroeg of ik hem ergens bij kon helpen. Hij had ringetjes die om de poten van duiven hadden gezeten. De kwamen uit Nederland en hij wilde weten waar ze vandaan kwamen of wie de eigenaar was. Er stond een laptop met internet dus terwijl de kapper Lucan onder handen nam ging Dennis eens rondzoeken op het internet. Nog voordat de kapper klaar was had Dennis de eerste resultaten al te pakken. De kapper was flink onder de indruk, hij was er zelf al maanden mee bezig. Maar ja, Nederlandse sites lezen gaat toch een stuk makkelijker als Nederlander zijnde. Hij was niet zo’n ster met de computer dus Dennis had ‘m ook nog maar even op weg geholpen met de virusscanner, want er bleek wel het één en ander aan virussen aanwezig op die laptop. De kapper was zo blij dat Lucan’s knipbeurt helemaal gratis was! Zenne wilde ook geknipt worden, maar omdat de kapper een ‘barber’ was, was hij alleen gediplomeerd om mannen en jongens te knippen. Op zoek dus naar een andere kapper! Die vonden we vlakbij huis, waar Esther en Pauline ook al waren geweest. De kapster herkende Zenne al van de vorige keren (toen was ze mee geweest) en wilde haar graag knippen. Het eindresultaat staat ook bij de foto’s!
Sinds maandag gaan Zenne en Lucan naar school. De paasvakantie is voorbij hier dus deze maandag mochten ze dan beginnen. Ze zitten bij elkaar in de klas, in Kindergarten 2. Daar zitten de oudste kleuters. Ze gaan op maan-, dins- en woensdagochtend zodat we ook nog wel wat tijd overhouden om de toerist uit te kunnen hangen. Het doel van de school is om ze wat Engels bij te brengen, maar tot nu toe zijn ze alleen maar met kleurplaten terug gekomen. Maar wellicht is dat een beproefde methode om Engels te leren..? Merle heeft het Engels inmiddels ook opgepikt. Sinds gisteren heeft ze het “da(g)da(g)” tijdens het zwaaien ingeruild voor “bye”!
Afgelopen zondag zijn we nog naar het Medieval Mdina festival geweest. Het was vreselijk druk maar we hebben toch nog wat dingen gezien zoals vaandelzwaaiers uit Italië, Ridders uit verschillende landen en een muziekgroep uit Duitsland. En verder veel mensen in Middeleeuwse kledij en enkele roofvogels. Op de terugweg merkten we ook goed dat het druk was en dat iedereen naar huis wilde, het was flink drukken en duwen bij de bus. Zenne & Lucan werden een paar keer bijna geplet! We hebben toen maar een andere bus gepakt die rustiger was omdat deze niet via Valletta reed maar via Mosta. Uiteindelijk bleek deze rit (met 1 overstap) nog sneller te zijn ook!
Ohja, de voetstap van Dennis is helaas niet meer, toen we een foto wilden maken bleken er al meerdere mensen overheen te zijn gegaan dus deze was niet meer te zien.
Ohja #2, we zijn vandaag precies 2 maanden op Malta.