Nog maar een paar dagen en dan gaan we weer terug naar Nederland. We zijn deze laatste dagen flink toeristisch aan het vullen, het voelt nu ook echt even als vakantie aan. We hebben sinds maandag ook een huurauto! We wilden nog naar een paar dingen die toch wel (relatief) ver weg zijn en met de bus ben je dan gewoon te veel tijd kwijt. Met de auto scheelt dat vaak meer dan de helft qua reistijd. Dennis durfde het nu wel aan om in het chaotische Maltese verkeer mee te rijden. Als je éénmaal er tussenin zit valt het wel mee, vanuit de bus ziet het er erger uit. Je moet er alleen wel rekening mee houden dat niemand richting aangeeft en men je rustig even afsnijdt of geen voorrang geeft. Ze rijden hier links, het stuur zit dan ook aan de ‘verkeerde’ kant. Dat was de eerste kilometers wel erg wennen, vooral dat de schakelpook en de rest van de auto aan je linkerkant zit. Maar nu voelt het al bijna natuurlijk aan, dat wordt in Nederland weer wennen aan het rechts rijden.
Zondag was het moederdag. Zenne & Lucan hadden hier op school ook het nodige geknutseld voor moederdag dus deze cadeautjes werden samen met een ontbijt-op-bed aan mama gegeven!
Maandag zijn we naar het andere eiland, Gozo, geweest. Omdat we nu een auto hadden konden we vrij veel van dat eiland bekijken. Het is tenslotte maar 14×7 km ‘groot’. We moesten eerst een flink stuk over Malta rijden om bij de veerboot te komen. Deze veerboten hebben een Nederlands verleden, dit zijn de oude veren die tussen Den Helder en Texel hebben gevaren. De overtocht duurt ongeveer 25 minuten. Je komt dan ook langs het derde en kleinste eiland, Comino. Op Gozo aangekomen zijn we eerst naar de hoofdstad Victoria (of Rabat zoals ze het zelf nog noemen) gegaan. Daar zijn we naar de oude citadel gegaan. Deze is heel klein, maar wel heel mooi. Het uitzicht vanaf de stadsmuren is echt fantastisch. Je kunt over heel Gozo kijken en Malta in de verte zien. Daarna zijn we naar het beste strand van Gozo gereden (Ramla Bay). Hier hebben we een tijdje op het strand gelegen en de kinderen lekker bij de zee gespeeld. Na wat ijsjes zijn we weer naar de andere kant van het eiland gereden naar het Azure Window. Dit is een grote rots in de zee waar letterlijk een venster in zit (zie de foto). Het uitzicht daar is één van de mooiste die we ooit gezien hebben! Het was inmiddels bijna tijd om te gaan eten dus zijn we in Victoria maar even gaan kijken of onze aandelen in de Mac ook op Gozo geldig waren. Er was daar ook een man uit Moskou die een paar hele mooie foto’s van de kinderen heeft gemaakt. Hij heeft ons e-mailadres opgeschreven en we hebben die van hem gekregen. Zodra hij weer terug in Rusland is stuurt hij de foto’s door. We zijn benieuwd! Na het eten zijn we weer naar de veerboot gereden. Na de overtocht begon het al snel donker te worden. Daardoor reden we nog te ver door dus moesten we ergens zien te keren (wat niet meevalt hier) om weer thuis te kunnen komen. Uiteindelijk waren we na 21:00u thuis.
Dinsdag hebben we het rustig aan gedaan. Dennis moest ’s ochtends nog even werken en ’s middags zijn we even naar de speeltuin in Ta’ Qali geweest. Hier waren we al eerder geweest maar met de bus was het te ver om dat nog eens te doen. Met een auto ben je er met een kwartiertje. Toen we er net waren kwam ineens Ilanit met Julia en Claudia aangelopen. De kinderen konden nu leuk samen spelen. Zenne & Lucan waren ergens bij een waterspeelplaats bezig. Esther ging daar met Merle ook even kijken. Merle wilde zelf ook wel eens kijken wat er zo interessant was aan dat water en viel er pardoes in! Al haar kleren waren nu nat en we hadden helemaal geen droge kleren voor haar bij. Gelukkig had Ilanit een extra jurkje voor Julia bij dus mocht Merle die even lenen.
Vandaag (woensdag) stond een bezoek aan Popeye Village op het programma. Toen we naar Gozo gingen waren we er al langsgekomen en hadden we het al in de verte kunnen zien liggen. Het is een oude filmset waar de film ‘Popeye’ (met Robin Williams) is opgenomen. De film is geflopt maar de set is blijven staan en is nu dus een soort van pretpark(je). Je kunt in de meeste huisjes binnenkijken, maar echt veel is daar niet te zien. Er was wel een mooi zwembadje met speeltoestel, daar hebben Zenne & Lucan zich meer dan een uur zoet gehouden. Er stonden ook allemaal lekker luie ligbedden, dus Dennis & Esther hielden het ook wel even uit. Er lopen daar 3 mensen rond die verkleed zijn als Popeye, Olive Oil en Bluto. Deze functioneren ook als animatieteam en voeren verschillende stukjes uit voor de bezoekers. Zo hebben we de bruiloft van Popeye en Olive meegemaakt (waarbij 2 oudere mannen uit het publiek werden getrokken die de wederzijdse schoonvaders moesten spelen). Later voerden ze nog een halve musical op op de muziek van verschillende ABBA nummers. Dat was best leuk gedaan, maar duurde nèt even te lang. Dennis was daarin ook nog even ‘de sjaak’, hij kreeg van Olive een mooie roze boa omgestrikt. Hij was even bang dat-ie nog meegetrokken zou worden om mee te gaan dansen, maar dat gebeurde gelukkig niet. Naast het Popeye Village is ook nog een Funpark. Daar wilden we ook nog even kijken maar dat bleek niet open te zijn. Ernaast staat een restaurant waar ook een binnenspeeltuin is. Daar zijn we maar even gaan zitten voor koffie en wat (erg lekkere) broodjes terwijl de kinderen zich weer goed vermaakten in de binnenspeeltuin. Moe en voldaan hebben we ze weer in de auto geschoven om naar huis te gaan.
Morgen (donderdag) gaan we naar Playmobil Funpark (voor de 5e keer alweer!). Lucan viert morgen zijn verjaardag alvast op Malta en wil dat graag daar vieren. Hier kunnen we ook weer fijn met de auto naartoe. Dat scheelt waarschijnlijk meer dan de helft qua reistijd en we hoeven dit keer dus niet bang te zijn dat er geen bus komt opdagen. Ilanit komt ook met de kinderen, dus Lucan heeft ook nog een heus kinderfeestje dan! De laptop gaat weer mee dus we zijn vanaf 12:00u wel ergens beschikbaar op Skype.
Afgelopen zondag zijn we naar de In Guardia in Valletta geweest. Het speelt zich af in Fort St. Elmo, op de punt van Valletta. Eens per week speelt men in vol ornaat 16e eeuwse militaire oefeningen na. Lucan vond het erg interessant, al vond hij het laden van de 2 kleine mortieren al een beetje spannend. Toen ze ook nog eens gingen schieten met echte musketten vond hij het welletjes en dook weg achter de stoel van Esther. Zenne en Merle bleven moedig zitten. Als laatste rolden ze een groot kanon op de binnenplaats en ook deze werd afgevuurd. Lucan zat inmiddels bij Esther op schoot en durfde met 1 oog te kijken.
Woensdag zou het de laatste schooldag voor Zenne & Lucan zijn. Dennis en Esther stonden om 12.00 uur allebei aan de school om ze op te halen (met Merle), verrassing! Alleen toen had de directrice ook nog een verrassing! Omdat ze vergeten was dat het hun laatste dag was, nodigde ze Z&L uit om de volgende dag (en eigenlijk ook vrijdag) nog te komen zodat ze een fatsoenlijk afscheidsfeestje konden krijgen. Donderdag vonden we prima, vandaag (vrijdag) hadden we al wat gepland dus dat kon niet.
Op donderdag hadden ze in de klas chips en koekjes gegeten en Zenne vond dat het állerleukste aan de Maltese school! (Oh ja en het ‘buiten’spelen~buiten is een overdekte binnentuin). Lucan bleef school (en de kinderen en de juf) tot op de laatste dag STOM vinden.
Dat belooft wat voor in Nederland.
Woensdagmiddag zijn we gaan sjoppen in het nieuwste winkelcentrum van Malta: ‘The Point‘. We vinden het altijd leuk om in ieder geval voor de kinderen kleding van een vakantieadres mee te nemen dus dat was ons doel. Niet alleen de kinderen maar ook Dennis en Esther hebben nieuwe dingen gekocht. In het winkelcentrum heb je een café met de lekkerste koffie van Malta (Café Cuba; dat had Dennis al een keer ontdekt) dus hier hebben we gezeten. Uiteraard zijn we met de boot van Sliema naar Valletta terug gegaan.
Donderdagmiddag zijn we naar Valletta gegaan. Ons doel was om naar de St. Johns Co-Cathedral en naar het Grandmasters Palace te gaan. Bij binnenkomst in de Kathedraal zie je meteen een groot doodshoofd op de vloer. De hele Kathedraal is overweldigend versierd en de vloer is 1 groot mozaïek van grafstenen. Lucan vond het na 10 minuten wel mooi geweest in dit oord vol grafstenen en doodshoofden. Esther is alvast met de kinderen naar buiten, naar de kerktuin gegaan zodat Dennis nog even rustig kon kijken. Alleen liep Lucan vrolijk door de draaideur de straat op. Toen hij erachter kwam dat hij NIET terug kon, raakte hij in paniek. Dennis kon dit in de Kathedraal horen en kwam ook maar naar buiten. Om van de schrik te bekomen zijn we maar op een terrasje gaan zitten.
Lucan wilde ook niet meer naar binnen bij het Grandmasters Palace en ook Zenne wilde naar huis. We besloten dat Esther dan alvast met de kinderen naar huis zou gaan en Dennis zou alleen naar het Grootmeesters Paleis gaan. Maar, helaas, bij de kassa stond al aangegeven dat de State Rooms gesloten waren dus dan bleef alleen de Palace Armoury over. Toen Dennis een kaartje wilde kopen, zei de cassière dat de boel na een kwartier dicht zou gaan omdat het parlement een zitting hield. Dennis besloot toen maar dezelfde bus te pakken als Esther en de kinderen.
Vrijdag (vandaag dus), hebben we het meest foute toeristische uitje gedaan tot nu toe! Al helemaal in het begin vroegen de kinderen steeds of we een keer met de ‘open’ bus gingen. Dit zijn Engelse dubbeldekkers waarvan de bovenverdieping geen dak heeft. Ze rijden het hele eiland rond langs alle toeristische attracties en bezienswaardigheden. We hadden de kinderen beloofd dat als Esther helemaal klaar zou zijn met de stage, we een keer met de rode (die rijdt langs de zuidkant van Malta) bus zouden gaan.
De hele rit duurde bijna 3 uur en het is het principe van “hop on, hop off” dus bij een bezienswaardigheid kun je eruit om een uur later de volgende bus verder te nemen. De eerste stop die we maakten was bij Tarxien Temples, alleen die hebben we niet gezien. We hadden een uur maar we waren al een half uur kwijt om de tempels te vinden. De kinderen moesten naar de wc, Merle was in slaap gevallen in de buggy en toen kwamen we een grote speeltuin tegen. De keuze om daar even te blijven was snel gemaakt. De volgende stop die we wilden maken (Marsaxlokk) hebben we ook overgeslagen, we zaten net weer lekker bovenin de bus. Bij de volgende tempels (Hagar Qim) gingen we het weer proberen. Nu werden we recht voor de deur afgezet dus het was niet te missen. Bij betalen zag Esther dat je pas vanaf 6 moest betalen dus was Zenne even 5. Alleen hoorde Zenne dat en die zei: “Maar ik ben SIX”, wat de cassière natuurlijk hoorde maar gelukkig toch ook niet. Lastig dat kinderen zo snel Engels oppikken…. Esther kan zich zo’n voorval nog herinneren van toen ze zelf klein was. Bij deze tempels was een klein (interactief) museumpje wat nog zo nieuw was dat de werklui nog bezig waren. De tempel die dichtbij was hebben we uitgebreid bekeken want groot was hij niet. De andere was iets te ver weg om nog naartoe te lopen. De tempel die we hebben bekeken is het oudste vrijstaande bouwwerk ter wereld!
Vanaf daar zijn we weer terug gegaan naar Sliema, daar konden we ein-de-lijk een bakje koffie nemen (en de kinderen een ijsje natuurlijk). We wilden al een tijdje voor alle kinderen een echt toeristisch Malta t-shirt hebben. Deze hebben we vandaag in Sliema gekocht. Vanuit daar weer met de boot naar Valletta (het begint bijna saai te worden) en met de ‘169’ naar huis.
Komend weekend doen we niet zoveel, de kinderen zijn aardig kachel na deze dagen.
Gisteren begon Esther aan haar – waarschijnlijk – laatste nachtdienst. Als ze nog 1 baby ter wereld zou brengen dan was ze klaar want woensdag had ze al een goede beoordeling gekregen. Ze moet 40 bevallingen zelf gedaan hebben en de teller stond op 39. En hoera, vannacht om 2:10u hielp ze een mooi meisje ter wereld. Dus nu is ze helemaal klaar met stage! Ze moet nog wel wat opdrachten maken en aan het afstudeerproject werken maar ze hoeft niet meer naar het ziekenhuis. De vakantie kan beginnen!
Wat hebben we verder nog meegemaakt de afgelopen dagen?
Vrijdag 23 april was Oma Lia jarig: Hieperdepiep Hoera! We hebben die dag weer een bezoekje gebracht aan Playmobil Funparks. We waren er al om 11:00u zodat de kinderen lekker lang konden spelen daar. Zoals altijd als we naar huis willen gaan vanaf daar is er iets met de bus. Ook deze keer kwam de bus niet opdagen… Dennis ging naar de receptie met de vraag of ze de busmaatschappij maar weer eens wilden bellen. Maar er bleek een groot ongeluk te zijn gebeurd die de belangrijkste verkeersader van Malta had lamgelegd. Daardoor konden de bussen niet eens komen en stond zo ongeveer heel Malta vast. We zijn uiteindelijk met een taxi naar huis gekomen. We hebben een hele hoop kruipdoor-sluipdoor weggetjes gezien nu, die meestal van ontzettend slechte kwaliteit waren. Op die wegen rijdt iedereen slingerdeslang om alle gaten in de weg heen. Ook daar stond het regelmatig vast als er van de andere kant een grote vrachtwagen probeerde erlangs te komen. Wat vrij lastig is als de weg net zo breed is als 1 vrachtwagen… maar na 5 kwartier waren we weer thuis. Normaal gesproken zou je met de auto daar 20 minuten over doen.
Zondag 25 april waren Dennis & Esther 15 jaar(!) samen. Dat hebben we gevierd met een lunch in Valletta. We wilden eigenlijk nog naar het Grandmasters Palace gaan maar Lucan was erg moe en wilde naar huis toe. Een andere keer dan maar.
Donderdag was Pauline jarig. We waren allemaal al heel erg vroeg wakker. Esther was met Merle al om 6:15u beneden want we hebben geen klok op de slaapkamer en Esther dacht dat het al bijna 7 uur was. Daardoor raakte Dennis ook in de war, want die dacht daardoor ook dat het al later was toen hij eindelijk eens zijn bed uit kwam. Maar na het tandenpoetsen en scheren bleek het pas 7:05u te zijn…
We waren vroeg genoeg wakker om slingers op te hangen en een ontbijtje op bed voor te bereiden. Pauline wilde de kinderen graag meenemen naar Romp Around (een binnenspeeltuin vlak bij ons). We waren daar de enige aanwezigen. Ze hadden daar ook alleen maar kleuterformaat stoeltjes die na een tijdje ècht niet meer lekker zaten en ‘heerlijke’ automaatkoffie. Maar de kinderen hebben genoten! Pauline ging wel eerder weg want ze moest onze tijdelijke huisgenoot van het vliegveld gaan halen. Ron is een vriend van Pauline en greep deze gelegenheid aan om 10 dagen Malta en Gozo te verkennen.
Vanochtend kwam Esther dan uit de nachtdienst dus moest Dennis de kinderen weer even mee op pad nemen. Gelukkig was ook dit de laatste keer dat hij in zijn eentje met 3 kinderen en een buggy de bus in hoefde! Het reisdoel was wederom Valletta (tsja, daar komen nu éénmaal alle bussen aan). Je merkt goed dat het toeristenseizoen begonnen is, het is nu al vroeg vreselijk druk in Valletta. Overal zie je grote groepen toeristen met een stickertje met cijfer op hun shirt achter een bordje met hetzelfde cijfer aanhobbelen. Op sommige plekken kun je bijna over de hoofden heen lopen nu. Rustig door Valletta slenteren zoals we nu gewend zijn is er niet meer bij dus, dat is wel jammer. Op het plein met de fonteinen (het favoriete plein van de kinderen) bleken de fonteinen vandaag niet aan te staan. Dat kwam doordat er een Militaire Kapel bovenop zat om een openluchtconcert te geven. Blijkbaar wilden ze niet nat worden. We hebben een paar nummers geluisterd. Ze speelden ook een nummer wat Opa Peter speelde toen hij nog in een Jazz Bigband zat: “It don’t mean a thing (if it ain’t got that swing)”. Nou, omdat het een Militaire Kapel was klopte dat laatste behoorlijk, het swingde niet echt dus. ’s Middags is Dennis nog even alleen op pad geweest naar het Classic Car Museum in Qawra (spreek uit: Auwra). Dennis had nog gevraagd aan Zenne & Lucan of ze mee wilden, maar nee, zelfs Lucan wilde niet mee. Bij terugkomst hebben we Chinees besteld om te vieren dat Esther klaar is met haar stage. Dit was bij dezelfde Chinees waar we met Dennis’ verjaardag hebben gegeten. Dat is eigenlijk in een andere plaats maar ze bezorgen gewoon overal op heel Malta.
We hebben weinig gemerkt van Koninginnedag maar morgen is het hier ook een feestdag (‘Working Day’ noemen ze het hier, dus iedereen is vrij!).
Verder is het hier echt enorm mooi weer! We lopen al bijna de hele week in korte broek. De zon schijnt flink en het is lekker warm. De komende week wordt het nog veel warmer!
De afgelopen week hebben we het weer erg druk gehad, eigenlijk met niet veel bijzonders maar toch, de website is er een beetje bij ingeschoten. Hier nu weer veel nieuwe foto’s!
Zenne en Lucan zijn nu 2 weken naar school geweest. Zenne vindt het heel leuk, al zijn de dagen vrij ook erg fijn. Als je aan Lucan vraagt hoe het was zegt hij eerst: “leuk” en daarna heel snel, alsof hij zich beseft dat hij het eigenlijk niet leuk kan/wil/mag vinden: “STOM!” Ze zijn nu op de helft, in de laatste week dat we hier zijn hebben zij ook nog even vakantie.
Verder hadden we afgelopen weekend hoog bezoek, de Paus kwam namelijk naar Malta. Omdat hij uit Afrika kwam had hij geen last van de aswolk. We zijn uiteraard even gaan kijken zondagmorgen, hij leidde een mis op een heel groot podium. Door die straat gaan we altijd met de bus als we naar Valletta gaan dus de opbouw van het podium hebben we goed kunnen volgen. De mis was wel een beetje saai (met dank aan opa Peter voor het berichtje!):
De afgelopen week is er hier een soort van weer-omslag geweest. Van lekker-voorzomer-weer begint het hier nu echt hoog-zomer weer te worden. Tenminste, hoe wij het beleven, naar Nederlandse standaarden. Niet alleen de kinderen hebben nu af en toe een korte broek aan, ook Dennis heeft er al in gelopen.
Nog een (ruim) weekje en dan zit de stage van Esther er al weer op. Misschien dat ze er nog een dag of 2 extra aanplakt om net wat meer bevallingen te kunnen doen maar 4 mei zal het toch echt wel klaar zijn. Dan kunnen we nog wat toeristische dingen doen voordat we weer naar Nederland komen.
Zoals we al eerder getypt hebben wilde Lucan naar de kapper. Vandaag was het dan eindelijk zover! Esther wilde vanmiddag gaan voorslapen want ze had een nachtdienst voor de boeg. Dus ging Dennis met de 3 kinderen op pad naar de kapper waar we eerder al een keer voor gesloten deur hadden gestaan. Maar nu was de kapper gelukkig open. Lucan wilde zijn haren kort en stekels van boven. De kapper vroeg nog: “Short? Or REAL short?” Dennis hield het maar op “just short” en dat was maar goed ook, want anders had Lucan nagenoeg hetzelfde kapsel als Dennis overgehouden… Het resultaat is écht kort, de laatste keer dat Lucan het zo had was toen hij 1½ was! Bij de foto’s kun je het eindresultaat zien. Esther moest wel vreselijk wennen aan Lucan’s nieuwe look. Het was een goedkope kapper, maar hij bleek zelfs nóg goedkoper te worden. Hij hoorde direct dat we Nederlanders waren (hij had ooit een Nederlandse vriendin en woonde tijdelijk in NL) en vroeg of ik hem ergens bij kon helpen. Hij had ringetjes die om de poten van duiven hadden gezeten. De kwamen uit Nederland en hij wilde weten waar ze vandaan kwamen of wie de eigenaar was. Er stond een laptop met internet dus terwijl de kapper Lucan onder handen nam ging Dennis eens rondzoeken op het internet. Nog voordat de kapper klaar was had Dennis de eerste resultaten al te pakken. De kapper was flink onder de indruk, hij was er zelf al maanden mee bezig. Maar ja, Nederlandse sites lezen gaat toch een stuk makkelijker als Nederlander zijnde. Hij was niet zo’n ster met de computer dus Dennis had ‘m ook nog maar even op weg geholpen met de virusscanner, want er bleek wel het één en ander aan virussen aanwezig op die laptop. De kapper was zo blij dat Lucan’s knipbeurt helemaal gratis was! Zenne wilde ook geknipt worden, maar omdat de kapper een ‘barber’ was, was hij alleen gediplomeerd om mannen en jongens te knippen. Op zoek dus naar een andere kapper! Die vonden we vlakbij huis, waar Esther en Pauline ook al waren geweest. De kapster herkende Zenne al van de vorige keren (toen was ze mee geweest) en wilde haar graag knippen. Het eindresultaat staat ook bij de foto’s!
Sinds maandag gaan Zenne en Lucan naar school. De paasvakantie is voorbij hier dus deze maandag mochten ze dan beginnen. Ze zitten bij elkaar in de klas, in Kindergarten 2. Daar zitten de oudste kleuters. Ze gaan op maan-, dins- en woensdagochtend zodat we ook nog wel wat tijd overhouden om de toerist uit te kunnen hangen. Het doel van de school is om ze wat Engels bij te brengen, maar tot nu toe zijn ze alleen maar met kleurplaten terug gekomen. Maar wellicht is dat een beproefde methode om Engels te leren..? Merle heeft het Engels inmiddels ook opgepikt. Sinds gisteren heeft ze het “da(g)da(g)” tijdens het zwaaien ingeruild voor “bye”!
Afgelopen zondag zijn we nog naar het Medieval Mdina festival geweest. Het was vreselijk druk maar we hebben toch nog wat dingen gezien zoals vaandelzwaaiers uit Italië, Ridders uit verschillende landen en een muziekgroep uit Duitsland. En verder veel mensen in Middeleeuwse kledij en enkele roofvogels. Op de terugweg merkten we ook goed dat het druk was en dat iedereen naar huis wilde, het was flink drukken en duwen bij de bus. Zenne & Lucan werden een paar keer bijna geplet! We hebben toen maar een andere bus gepakt die rustiger was omdat deze niet via Valletta reed maar via Mosta. Uiteindelijk bleek deze rit (met 1 overstap) nog sneller te zijn ook!
Ohja, de voetstap van Dennis is helaas niet meer, toen we een foto wilden maken bleken er al meerdere mensen overheen te zijn gegaan dus deze was niet meer te zien.
Ohja #2, we zijn vandaag precies 2 maanden op Malta.
![\"Hallo, mijnheer de Uil...\"](http://www.denenest.nl/wp-content/gallery/2010-04-13-malta/p4110052_resize.jpg "\\"Hallo, mijnheer de Uil...\\"")
